Εποχική αγάπη

Εποχική αγάπη

 Δεκέμβριος ήρθε η εποχή να φορεσουμε τις καλές μας πράξεις 
να πατήσουμε το κουμπάκι των συναισθημάτων στο on και να μοιρασουμε εικονικά χαμόγελα και αγάπη.            


           Τι γίνετε στην ανθρώπινη ατμόσφαιρα άραγε; Γιατί λειτουργουμε έτσι μηχανικά, έχουμε γίνει ένα επαναπρογραμματιζόμενο ρομπότ που δέχεται μόνο εντολές από τον κακό εαυτό του;
 Διαθέτουμε μια καταπληκτική συλλογή από όμορφα πράγματα μέσα μας που μας πιάνει φόβος στην ιδέα και μόνο να κάνουμε αυτορρύθμιση . 
          Τι γιορτάζουμε αλήθεια αυτήν την εποχή; εκτός βέβαια από το θεαθηναι και τον υπέρκατανάλωτισμο; Μια μανία εξαγοράς ίσως για να καλύψουμε τις τύψεις όταν δεν μπορούμε να είμαστε δίπλα στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Μπορει βέβαια τώρα με την ανθρώπινη κρίση να μειώθηκε η νεραϊδόσκονη και το γκλιντερ αλλά η πίστη παραδοσιακά είναι ένα γερό θεμέλιο.            
            Μιλώντας όμως για πίστη τι γίνετε με αυτή; Έχει χαθεί κάπου στο χάος της ανθρώπινης αντίληψης που στην διαδρομή της για την αναζήτηση έχουν πραγματοποιηθεί τα πιο κατώτερα ένστικτα της ανθρώπινης φύσης. Όσο για την πιο light μορφή της γίνεται βιωμα στα όρια της παράδοσης και του εθίμου παρα της σχέσης με τον Θεό.
 Μια συνολική εικόνα που έχω στο μυαλό μου η πίστη μοιάζει σαν καρποφορο δέντρο το πλησιαζουμε μόνο όταν είναι να πάρουμε αυτό που μας προσφέρει και όταν φύγει η εποχή της καρποφοριας ,ξεχνάμε ακόμη και την παρουσία του εκεί.
 Αν κοιτάξει όμως κάποιος λίγο πιο ουσιαστικά μέσα του είναι σαν να μη γνωρίζει καθόλου το κεντρικό πρόσωπο του Χριστιανισμού.
 Τον πρωταγωνιστή που ίδρυσε την αγάπη. Ο Ιησούς μπορούσε να εξηγεί δύσκολα πράγματα με τέτοιον τρόπο ώστε να φαίνονται εύκολα χωρίς περιστροφες κακία και συμφέρον. Διδαξε πως η αγάπη άνευ όρων μπορεί να απελευθερωσει να γιατρεψει την πιο αδύναμη ψυχή. 
Δεν ξεχώριζε πρόσωπα για την καταγωγή τους ηταν φίλος της διαφορετηκότητας. Εξηγούσε τα πράγματα απλά και καθαρά. Μιλούσε για τα πουλιά, τα λουλούδια και άλλα συνηθισμένα πράγματα για να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν ζητήματα σχετικά με τον πατέρα του. Ο Ιησούς μας δίδαξε τον τρόπο εμείς δεν καταλάβαμε πως μπορούμε να αγαπάμε αληθινά. 
        Ίσως η πορεία που τραβάει ο καθένας δεν είναι εύκολος μερικές φορές, οι καταστάσεις της ζωής μας κάνουν να βγάζουμε το πιο σκληρό πρόσωπο για προστασία μη πληγωθουμε,για άλλους μπορεί να είναι θέμα επιβίωσης η να τους ταλαιπωρει κάποιο χρόνιο πρόβλημα υγείας.
  Στο σύνολο όμως η αγάπη για τους περισσότερους ειναι το πιο κακομεταχειρισμένο ηχητικό συμβολο και τρεμουν στην ιδέα να την νιώσουν. 
Οταν συναντάμε τέτοιες στιγμές μην ξεχνάμε τα λόγια του σοφού δάσκαλου :
«Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω. Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά· και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας. Επειδή, ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ» Ματθαίος 11:29

 Κλείνοντας θα σας θυμήσω εκείνο το δεντράκι που μπορεί να βρίσκετε στον κήπο σας ,να το επισκέπτεστε συχνά είναι όμορφο όλες της εποχές...

απο την ~Κ~

Η πλουσιότερη συλλογή είναι : Η συλλογή των καλών πράξεων.

Η πλουσιότερη συλλογή είναι : Η συλλογή των καλών πράξεων.

Μάθε ότι:

Ο μεγαλύτερος και καλύτερος φίλος είναι : Ο Θεός.
Οι καλύτεροι σύντροφοι είναι : Οι γονείς.
Το καλύτερο σπίτι είναι : Το σπίτι σου.
Η καλύτερη ευτυχία είναι : Η καλή συνείδηση.
Η ωραιότερη ημέρα είναι : Η σημερινή.
Ο καλύτερος χρόνος είναι : Τώρα.
Η καλύτερη μέθοδος για να νικήσεις είναι : Η πειθαρχία.
Η καλύτερη ασχολία είναι : Η εργασία.
Η καλύτερη διασκέδαση είναι : Η μελέτη.
Η πλουσιότερη συλλογή είναι : Η συλλογή των καλών πράξεων.
Ο πιο εύκολος δρόμος για να είσαι ευτυχής είναι : Η ευθεία οδός.
Η μεγαλύτερη χαρά είναι : Το εκπληρωθέν καθήκον.
Η μεγαλύτερη δύναμη είναι : Το καλό.
Η καλύτερη συμπεριφορά είναι : Η φιλοφροσύνη.
Ο μεγαλύτερος ηρωισμός είναι : Το θάρρος να είσαι καλός.
Το μεγαλύτερο σφάλμα είναι : Το ψέμα.
Η χειρότερη φτώχεια είναι : Η τεμπελιά.
Η μεγαλύτερη καταστροφή είναι : Η αποθάρρυνση
Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι : Το κακό.
Το καλύτερο σπορ είναι : Να κάνεις το καλό 

Μερικές φορές οι άνθρωποι βάζουν τοίχους, όχι για να κρατήσουν κάποιους 

απ'έξω αλλά για να δουν ποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για να τους γκρεμίσει!

Η σημασία της ανεκτικότητας

Η σημασία της ανεκτικότητας

Η ανεκτικότητα είναι η αρμονία μέσα στη διαφορά εσυ θα διαλέξεις με ποιο μέρος είσαι με το μέρος της αρμονίας ή αυτός που δέίχνει με το δάχτυλο τον διπλανό του;

 1.1 Ανεκτικότητα είναι ο σεβασμός, η αποδοχή και η εκτίμηση του πλούτου και της ποικιλίας των πολιτισμών του κόσμου μας και των τρόπων με τους οποίους εκφραζόμαστε και εκφράζουμε την ιδιότητα του ανθρώπινου όντος. Ενθαρρύνεται από τη γνώση, το ανοιχτό πνεύμα, την επικοινωνία και την ελευθερία σκέψης, συνείδησης και πεποιθήσεων. Ανεκτικότητα είναι η αρμονία μέσα στη διαφορά. Δεν είναι μόνο υποχρέωση ηθικού χαρακτήρα, αλλά και πολιτική και νομική απαίτηση. Η ανεκτικότητα είναι αρετή που καθιστά δυνατή την ειρήνη και συμβάλλει στην αντικατάσταση του πολιτισμού του πολέμου από έναν ειρηνικό πολιτισμό.
1.2 Η ανεκτικότητα δεν είναι ούτε παραχώρηση ούτε συγκατάβαση ούτε ενδοτικότητα. Η ανεκτικότητα είναι πάνω απ’ όλα ενεργητική στάση που βασίζεται στην αναγνώριση των γενικών δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών του άλλου. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η επίκληση της ανεκτικότητας για να δικαιολογηθούν προσβολές αυτών των θεμελιωδών αξιών. Η ανεκτικότητα πρέπει να ασκείται από άτομα, ομάδες και κράτη.
1.3 Η ανεκτικότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των δικαιωμάτων του ανθρώπου, της πολυφωνίας (μεταξύ άλλων και της πολιτιστικής πολυφωνίας), της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Συνεπάγεται την απόρριψη του δογματισμού και του απολυταρχισμού και επιβεβαιώνει τους κανόνες που περιλαμβάνονται στις διεθνείς πράξεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου.
1.4 Σύμφωνα με την αρχή του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η άσκηση της ανεκτικότητας δεν είναι ανοχή της κοινωνικής αδικίας ούτε παραίτηση από προσωπικές πεποιθήσεις. Η άσκηση της ανεκτικότητας σημαίνει ότι ο καθένας / η καθεμία δικαιούται να επιλέξει ελεύθερα τις πεποιθήσεις του / της και δέχεται ότι ο άλλος / η άλλη έχει την ίδια ελευθερία. Σημαίνει αποδοχή του γεγονότος ότι τα ανθρώπινα όντα, που χαρακτηρίζονται εκ φύσεως από ποικιλία στην εξωτερική τους εμφάνιση, την κατάσταση, τους τρόπους έκφρασης, τις συμπεριφορές και τις αξίες τους, έχουν το δικαίωμα να ζήσουν ειρηνικά και να είναι αυτό που είναι. Σημαίνει επίσης ότι κανένας δεν πρέπει να επιβάλλει τις απόψεις του στον άλλο.

Απόσπασμα της Διακήρυξης Αρχών σχετικά με την Aνεκτικότητα που ενέκρινε και υπέγραψε η Γενική Συνδιάσκεψη της UNESCO στις 16 Νοεμβρίου 1995.

Στην Εποχή μας

Στην Εποχή μας

Ότι δεν κατέχουμε, δεν το αγγίζουμε μέχρι να μάθουμε και μείς να το χειριζόμαστε

 

Στην Εποχή μας…
 
 Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας,
                   και μειώσαμε τις αξίες μας.
Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια
                  και μισούμε πιο συχνά.
Μάθαμε πώς να εξασφαλίζουμε τα προς τα ζην,
                  αλλά δεν μάθαμε να ζούμε.
Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας,
                  αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
Φτάσαμε ως το φεγγάρι,
                  αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε ένα δρόμο
                  για να συναντήσουμε τον γείτονά μας.
Διασπάσαμε το άτομο,
                  αλλά όχι και τις προκαταλήψεις μας.
Έχουμε υψηλότερα κτίρια,
                  αλλά και πολύ χαμηλότερες προδιαγραφές.
Πλατύτερους δρόμους,
                  αλλά στενότερες αντιλήψεις.
Ξοδεύουμε πολλά, και έχουμε λίγα.
Αγοράζουμε πολύ, αλλά απολαμβάνουμε λίγο.
Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες,
Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο.
Έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερους λογικούς ανθρώπους,
Περισσότερη γνώση, μα λιγότερη κρίση.
Έχουμε πολλούς ειδήμονες, αλλά και περισσότερα προβλήματα.
Έχουμε πλεόνασμα φαρμάκων,
                  αλλά έλλειμμα στην ποιότητα της ζωής μας.
Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα,
                  αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες.
Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών
                  και των ρηχών ανθρώπινων σχέσεων.
Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα,
                  αλλά και χειρότερη διατροφή.
Κτίζουμε πολυτελή σπίτια,
                  αλλά διαλύουμε την οικογένεια.
Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη,
Η αποθήκη της όμως, είναι έρημη και άδεια.